دارم یه کتاب می خونم در مورد زمان حضرت علی و امام حسین.رسیدم به حکومت عثمان و سو عملکرد و مدیریتش و پارتی بازی کردن برای قوم و خویش هاش که نهایت سبب نیتی و زمینه ساز شورش علیه خودش میشه.چندین بار حضرت علی رو به واسطه بین خودش و مخالفانش میفرسته و بلوای به وجود اومده رو ساکت میکنه با وعده ی اصلاح اوضاع حکمرانیش . ولی وقتی خرش از پل میگذره همه ی قول و قرارها رو فراموش میکنه و دوباره رویه قبل رو در پیش میگیره.همین زمینه ساز مرگش میشه.!
چقدر اوضاع به دوران عثمان شبیه شده.چقدر لجن از در و دیوار میباره و هیچکس هم به روی خودش نمیاره.رحم و شفقت از بین رفته.خدایا!خدایا!خدایا!
و حالا من میبینم چقد راه حل ساده ست .نذارید کار به جایی بکشه که 1400 سال بعد بیان بگن اگه عثمان فقط به وعده هاش عمل میکرد یا حتی اگه از اول این همه فرصت برای فاسدین ایجاد نمیکرد کشته نمیشد
راه روشنه فقط چشمها بسته ست!
درباره این سایت